Dat Ben nu bij Kemnade woont, is mede op initiatief van Peter en Hedwig. “We kennen Ben al lang. Hij heeft veel woonplekken gehad, waaronder ook tijdelijke opnames omdat het niet goed ging. Het devies was dan vaak om extra medicatie voor te schrijven. Op een gegeven moment zat Ben aan de 40 à 50 tabletten per dag. Na weer zo’n periode dat Ben zich ‘ziek in het hoofd’ voelde – zo noemt hij ’t zelf – stelde ik wonen bij Kemnade voor. Daar werd positief op gereageerd. Toen Ben hier tien jaar geleden kwam, kon hij door alle medicatie helemaal niets. Hij kon amper lopen en we moesten hem voeren. Heel langzaam ging ’t beter en moet je nu zien. Het gaat goed met Ben dankzij de professionaliteit en deskundigheid van de begeleiders. Hier krijgt hij de structuur die hij nodig heeft."

Nog een andere heel belangrijke reden dat ’t goed gaat met Ben: zijn gastouders. Peter: “Toen Ben hier twee jaar woonde, kreeg ik de vraag of ik zijn mentor wilde worden. Dat wilde ik graag. Ook Ben stemde ermee in. Het mentorschap houdt onder meer in dat ik betrokken ben bij financiële zaken, IP-gesprekken en bij het Toekomstplan (zie foto). Dat Hedwig en ik Ben al zo lang kennen is daarbij absoluut van meerwaarde. Waar Ben vaak allerlei wilde plannen heeft, weten wij inmiddels uit ervaring dat stabiliteit beter is voor hem.”

25 jaar gastouderschap: dat werd vorig jaar gevierd bij de Gelderse Poort in Millingen aan de Rijn. Jos Kupers – de ‘aanstichter van alles' – was er ook bij.

En … Een ander feestje dient zich alweer aan. Volgend jaar wordt Ben 60! Een mooi vooruitzicht. Ondertussen zit Ben zeker niet stil. Hij werkt bij kinderboerderij ’t Boerke en bij eetcafé BliXem. Op zijn vrije vrijdag heeft hij pasgeleden een sieradendoosje gemaakt voor Sanne, zijn persoonlijke begeleider. “Zij is goud waard”, aldus Peter.

En nu … lang genoeg gepraat en foto’s bekeken! Tijd om wat meubels te scoren voor Ben’s nieuwe onderkomen, zoals een kookstel. Want één van zijn wensen in het Toekomstplan: zelf een eitje bakken!