Op 9-jarige leeftijd verhuist Darek met zijn moeder naar Nederland. Bestemming? Rotterdam, waar zijn vader al eventjes de kost verdient. Het is het begin van een zware periode, die gekenmerkt wordt door crisisplaatsingen en verhuizingen. Inmiddels is de nu 24-jarige Poolse Nederlander gelukkig in rustiger vaarwater terechtgekomen: “Hier in Tiel - eerst bij de Akelei en nu in mijn eigen appartement van IWIB – vond ik een plek waar ik begrepen werd en langer kon blijven”. 

Ga er als 9-jarige maar aanstaan; In een vreemd land, waar niemand je kan verstaan. Het was voor Darek een bittere realiteit. “Het was niet makkelijk”, kijkt Darek terug: “Nederlands leren, nieuwe mensen leren kennen en alles onder de knie krijgen. En thuis ging het ook niet altijd goed. Ik had vaak ruzie. Met mijn broertjes en zusjes, maar ook met mijn moeder. Dat ging van kwaad tot erger en zorgde er uiteindelijk zelfs voor dat ik op mijn tiende bij een crisisgroep terechtkwam.”  

Rust en zekerheid 
Daar gaat beter het niet veel beter met Darek. Sterker nog; het heeft zelfs een negatief effect op de zoekende tiener: “Ik verhuisde soms wel om de twee weken. Die plaatsingen zijn geen pretje. Telkens moet je iets nieuws opbouwen. Weer een nieuwe plek, weer nieuwe begeleiders, andere jongeren. Ik was zelf natuurlijk – deels – schuldig aan al die verandering, zie ik nu ook achteraf in. Met mijn gedrag zorgde ik telkens voor een onwerkbare situatie. Maar ik kwam pas bij de Akelei in Tiel, een woongroep van Pluryn voor jongeren met een licht verstandelijke beperking en complexe (gedrags)problemen, uit die cirkel. Daar voelde ik me voor het eerst echt begrepen.” 

“Ik wist dat ik er voor langere tijd kon blijven wonen. Dat gaf me de rust en zekerheid die ik nodig had om de knop in mijn hersenen om te zetten. Maar het kostte wel tijd. Veel tijd. Ik heb heel veel fouten gemaakt, besef ik nu, maar daardoor ook heel veel geleerd. Het was met vallen en opstaan.” Bij de Akelei werkt Darek met een helder individueel plan aan zijn zelfstandigheid. De groep werkt met een fasesysteem, waardoor het perspectief heel duidelijk is. Darek begint er in fase 1, knokt zich gaandeweg door alle fases heen en komt uiteindelijk via de Training Begeleid Wonen (TBW) bij IWIB terecht.  

Een passend vervolg 
“Na TBW heb ik samen met mijn toenmalig persoonlijk begeleider gekeken naar een passende vervolgstap. Al snel kwamen we bij IWIB uit.” Individueel Wonen met Intensieve Begeleiding (IWIB) is een behandeling voor jongvolwassenen met een licht verstandelijke beperking die graag op zichzelf willen wonen, maar daar nog een beetje ondersteuning bij nodig hebben. Darek huurt via IWIB een eigen studio van Pluryn en krijgt een aantal keer per week bezoek van zijn woonbegeleider Freek: “Hij helpt me bij de zaken die ik nog niet zo goed onder de knie heb, zoals de post of het huishouden. Het gaat eigenlijk heel goed met me, ik heb steeds minder hulp nodig.”  

Binnenkort rondt Darek zijn IWIB-behandeling succesvol af. Een spannend moment, want het betekent tegelijkertijd dat hij het appartement helemaal zelf moet gaan huren: “Een tijdje terug liet Freek me via een berekening zien hoeveel geld ik iedere maand nodig heb. Toen is bij mij het licht gaan branden en ben ik keihard mijn best gaan doen op mijn werk. En met succes want ik ben er sinds kort vast in dienst. Het was voor mij het bewijs dat als ik iets heel graag wil, ik er met hard werken en een goede instelling wel kom. En hoewel de toekomst spannend blijft, zie ik ‘m nu met vertrouwen tegemoet!"