Hovenier Haico belandt door een hersenbloeding eind 2013 tot twee keer toe in een zware depressie. Pas na een intensief psychiatrisch traject is hij klaar voor de volgende, belangrijke stap: leren omgaan met zijn niet-aangeboren hersenletsel (NAH). In september 2016 start hij met het Hersenz-traject. Hier vindt hij het houvast en de structuur die hij zo hard nodig heeft.

“Jarenlang was ik internationaal vrachtwagenchauffeur”, vertelt Haico. “Uiteindelijk heb ik van mijn hobby mijn beroep gemaakt en ben ik hovenier geworden. Ik ging volle bak aan de slag, maakte veel meters en uren. Het liep meteen heel goed.” Dan, op 6 december 2013, gaat het mis: een hersenletsel. Haico: “Van het een op het andere moment deden mijn hoofd en lijf deden niet meer wat ik wilde, dus is mijn jongste zoon in de zaak begonnen. Dat was enorm wennen, maar hij deed het super.”

Volgende stap
Minder super gaat het met Haico zelf. Tot twee keer toe belandt hij in een zware depressie. “Ik wist niet wat ik met mezelf aan moest. Ik, die altijd voorin meedraaide in de maatschappij, hoorde er niet meer bij. Dat hakte er zo hard in dat ik eigenlijk niet meer wilde leven.”
Na een intensief psychiatrisch traject is Haico klaar voor de volgende stap: het écht leren omgaan met zijn NAH. Via een tip van zijn psycholoog meldt hij zich aan voor het Hersenz-traject, een combinatie van groepsbehandeling, beweging en thuisbehandeling.

Overdag slapen
Door het traject vallen dingen op zijn plaats, merkt Haico. “Ik was continu in strijd met wat zich in mijn hoofd afspeelde en gefocust op maar één ding: zo snel mogelijk terug naar mijn oude ritme. Toen mij in het begin werd verteld dat 2 tot 3 uur slaap overdag me goed zou doen, was ik boos. Ik, als man van bijna 51? Dacht het niet. Uiteindelijk heb ik me over dat gevoel heen gezet. Ik pak overdag braaf mijn rust, zodat ik ’s avonds fit genoeg ben om bijvoorbeeld met vrienden te gaan biljarten.”

Beter loslaten
Haico heeft veel baat bij zijn thuisbehandeling en het praten met lotgenoten. “Je leert spelenderwijs van elkaar hoe je voor jezelf kunt opkomen en hoe het ook anders kan. Sinds ik een half jaar geleden begon, kijk ik genuanceerder tegen mijn situatie aan. Ik ervaar meer houvast en structuur, ben minder moe en veel opener naar de mensen om me heen. Ook kan ik dingen beter loslaten. Na een jarenlange strijd krijg ik langzamerhand mijn leven weer terug. Met dank aan Hersenz én mijn gezin.”