Ze hoort niet goed en ziet slecht. Toch weerhoudt Maria (38) dat er niet van om zo zelfstandig mogelijk door het leven te gaan. Met dank aan haar afwisselende werk in de bakkerij van Ard en May Gerards - Steeghs. De onvoorwaardelijke steun van haar begeleiders op de woongroep. En niet in de laatste plaats: haar aanstekelijke dosis enthousiasme.

Net als alle andere doordeweekse dagen is Maria ook deze woensdag druk bezig in bakkerij Gerards aan de Veemarkt in Horst. “Gisteren heb ik appelflappen gemaakt, vandaag help ik met het opleggen van ruitjes voor de vlaaien. Verder doe ik van alles, zoals dozen vouwen, afwassen, de banken schoonmaken, boodschappen halen. Hiervoor werkte ik bij het serviceteam van lunchroom Mikado. Dat was ook heel leuk, maar hier is het allemaal wat rustiger.” En dan lachend: “Soms mag ik iets mee naar huis nemen, als er wat over is. Daar wordt iedereen heel blij van!”  

Samen koken
Maria ging als kind naar het blindeninstituut in Grave. Vervolgens woonde ze een tijdje bij haar ouders en een lange periode in een woonvoorziening van een zorginstelling. Die verruilde ze zo’n vijf jaar geleden voor een begeleid wonen project van Pluryn. “Hier kwam ik terecht in een groepswoning met maar een paar anderen, zodat ik veel aandacht kreeg. Dat was heel belangrijk voor mij. En nu soms nog steeds, want bij sommige dingen heb ik door mijn beperking hulp nodig, zoals bij het uitzoeken van mijn kleren. Verder doe ik het meeste zelf. Wat ik zo fijn vind aan het wonen hier is dat we het gewoon doen, zoals samen koken. In plaats van dat ze denken dat het toch wel niet zal lukken.”

Is Maria niet aan het werk of thuis, dan is ze actief op andere fronten. “Elke donderdagavond ga ik volksdansen met mijn vaste danspartner. Ook reis ik graag met de trein. Afgelopen weekend ben ik met mijn zus nog naar Den Bosch geweest om koffie te drinken en een nieuwe spijkerbroek te kopen. Ook heb ik laatst met papa en mama de blinden- en slechtziendenbeurs in Utrecht bezocht. Dat zijn leuke uitjes, net als onze trip met Kerst naar Praag. Ooit ben ik in Amerika geweest en dit jaar gaan we met de bus naar Zwitserland op vakantie.”  

Op stap
Maria heeft het prima naar haar zin, zoveel is duidelijk. Met dank ook aan haar persoonlijk begeleider Dorien en ‘maatje’ Jolie. “Met Dorien praat ik geregeld over hoe het gaat, hoe ik bepaalde doelen kan halen. Jolie helpt me bij dagelijkse dingen, bijvoorbeeld op het gebied van werk en vrije tijd.”
Daarover gesproken: nu de lente eraan komt, kijkt Maria alweer uit naar de bezoekjes aan het centrum van Horst. “Straks kan ik met mijn huisgenootje Dominique weer wat gaan drinken op het terras. Gewoon, lekker op stap, met zijn tweetjes, zonder begeleiding. Dat is heel fijn. Ik was al zelfstandig, maar sinds ik hier woon ben ik nog zelfstandiger geworden.”