Met een glimlach opent Pien (21) de deur van Jupiter 2, de meidengroep van Pluryn-locatie Jan Pieter Heije. Ze heeft net te horen gekregen dat ze binnenkort promotie maakt. Haar teammanager heeft veel vertrouwen in haar en biedt haar daarom graag die kans: “Twee jaar geleden ben ik hier als stagiair begonnen. Nu ga ik als persoonlijk begeleider verder. Ik had natuurlijk rond kunnen kijken, er zijn zat baantjes te krijgen. Maar ik blijf heel bewust hier; Deze meiden zijn – professioneel gezien – alles waar ik hoopte.” Jupiter 2 is een behandelgroep van Jan Pieter Heije, een orthopedagogisch behandelcentrum van Pluryn in Oosterbeek: “Hier verblijven meiden in de leeftijd van 12 tot 18 jaar, met een licht verstandelijke beperking en bijkomende complexe problemen. Het zijn veelal meiden die te maken hebben gehad met loverboys en/of seksueel misbruik en bij ons binnen komen met hechtingsproblemen of een trauma. Ze zijn heel kwetsbaar, maar zitten tegelijkertijd midden in hun pubertijd. Met therapie, aandacht en begeleiding proberen wij ze weer een beetje op koers te krijgen. Zodat ze straks weer zelfstandiger kunnen zijn en volwaardiger mee kunnen doen in de samenleving.” Een goed gevoel Het is een uitdaging waar Pien heel veel energie uit haalt en waar ze voorlopig geen genoeg van krijgt: “Het klinkt misschien cliché, maar iedere dag is hier echt anders. Het gaat hier soms ook allemaal zo snel. Dat merk je bijvoorbeeld als je even wat langer weg bent geweest. Dan is er bij terugkomst zoveel gebeurd. Het doet goed om te merken dat de meiden dan weer blij zijn om me te zien. Al kan dat ook net zo snel weer omdraaien naar boosheid of doen alsof je niet bestaat. Voorheen deed me dat wat. Ook omdat ik qua leeftijd en levensfase best dichtbij ze sta. Maar inmiddels weet ik dat die negativiteit en boosheid allemaal onderdeel zijn van de problematiek. Dat ze op dat moment hun frustratie niet op een andere manier kunnen uiten. Dat besef brengt mij een hoop rust.” De behandeling in duiken Als persoonlijk begeleider duikt Pien straks meer de behandeling in: “Dan ga ik aan de slag met de behandeldoelen, onderhoud ik het contact met het netwerk en schakel ik met de gedragswetenschappers en regiebehandelaren. En ja, er komt waarschijnlijk ook meer papierwerk bij kijken. Maar dat vind ik helemaal geen probleem. Ik ben nu ook al regelmatig op ons kantoortje te vinden. Vind die kant van het verhaal zelfs wel leuk en ben graag bezig met het hele proces. Dat is geleidelijk zo gegroeid, of beter gezegd, die taken heb ik geleidelijk aan op kunnen pakken. Dat ligt ook aan ons team. We zijn heel hecht en weten precies wat we aan elkaar hebben. We kennen elkaars sterke en zwakke punten en richten daar ons werk op in.” Haar nieuwe rol binnen het team past helemaal in het ambitieuze plaatje dat Pien voor zichzelf heeft uitgestippeld: “Ik heb altijd gezegd alle functies binnen een groep te willen proberen.” Ze is inmiddels aardig op weg: “Na mijn stage kon ik hier blijven werken als leerling. En nu ga ik dus aan de slag als persoonlijk begeleider. In de toekomst zou ik nog wel verder willen studeren, met een master bijvoorbeeld. Daar heb ik ook al over gesproken met mijn teammanager. Die stap kan ik hier in de toekomst maken. Een fijne gedachte, maar nu vooral een zaak voor later. Nu ga ik me focussen op mijn nieuwe taken en hier één of twee van de meiden persoonlijk bijstaan. Om dat zo goed mogelijk te doen, moet ik mezelf blijven verbeteren. En dat verdienen deze meiden ook.”
Kom werken als begeleider