Als jonge toekomstig student kiest Apeldoorner Sammy – nu 24 jaar – heel bewust voor een studie Sociaal Pedagogische Hulpverlener in Amsterdam, de stad van zijn cluppie Ajax: “Ik heb altijd geroepen dat – als ik de kans zou krijgen – ik voor een studie zou gaan in Amsterdam. Ik ben groot fan van Ajax en wilde die club graag van dichterbij meemaken. SPH had ik ook in de buurt van Apeldoorn kunnen volgen, maar ik ging mijn gevoel achterna.” Het typeert Sammy, die ook bij zijn keuze voor Het Hietveld zijn gevoel laat spreken.

“Mijn broer en een goede vriend – allebei al werkzaam bij Het Hietveld – wisten dat ik op zoek was naar een stageplek. Zij gooiden een balletje voor me op. Na een fijn gesprek ging ik aan de slag bij het dagactiviteitencentrum op de groep De Schakel. Het voelde goed en was lekker in de buurt!” Daar valt Sammy direct met zijn neus in de boter: “Bij Het Hieveld wonen volwassenen met een licht tot matig verstandelijke beperking en een zeer complexe zorgvraag. Niet de meest eenvoudige plek om te starten, maar daardoor wel extra leerzaam en uitdagend. Het paste bij wat ik wilde.”

Een sprong in het diepe
“Laten we het er maar op houden dat ik meteen op een heel interessante groep terecht kwam. De Schakel is een groep voor bewoners met een verstandelijke beperking en extreme psychische klachten, die door het ouder worden wat meer fysieke zorg nodig hebben. En met extreme psychische klachten heb ik het bijvoorbeeld over bipolaire stoornissen, schizofrenie of seksueel overschrijdend gedrag. Als stagiair – ik was er maar ééns per week – had ik er een beperkte rol: ik maakte dagprogramma’s, was aanwezig voor ondersteuning en bracht op die manier wat structuur aan in de dag. Dat stagejaar was voor mij vooral zien en leren wat de praktijk inhoudt, hoe je in een team werkt en stoornissen leren (her)kennen.”

Gelijkwaardig behandelen
Zijn eerste inkijkje in de praktijk smaakt naar meer en dus keert Sammy ook voor zijn derde studiejaar terug in Beekbergen: “Als woonbegeleider bij Huis 1 Beneden Rechts, een woongroep met 6 cliënten met uiteenlopende zorgvragen. Anders dan mijn vorige stage, was ik nu vier dagen per week op de groep. Dat was best even pittig, maar ik wilde mezelf natuurlijk niet laten kennen. Het had ook tijd nodig; je moet mensen leren kennen om te achterhalen waar ze mee zitten, wat hun struikelblokken zijn en hoe ze reageren. Extreem gedrag komt niet vanuit het niets, daar gaat normaal gesproken altijd iets aan vooraf. Cliënten zeggen het één, maar bedoelen vaak iets anders. Vaak komt dat vanuit een bepaalde benadering. Ze willen – net als wij – gelijkwaardig behandeld worden. Met een grapje op zijn tijd en serieus als het nodig is. Het kan echt zo simpel zijn, maar we maken het onszelf vaak veel lastiger dan zij dat doen.”

Inmiddels werkt Sammy, tegen zijn eigen verwachting in, alweer vijf jaar bij Het Hietveld: “Nog steeds bij Huis 1, maar in een andere – meer coördinerende rol. Ik heb tussentijds wel over andere opties nagedacht, maar voel hier inmiddels zoveel vertrouwen. Er wordt in me geïnvesteerd, ik krijg veel ruimte om me te ontwikkelen en mag over van alles meedenken. Dat vertrouwen wil ik nu graag terugbetalen.”