Als Elvi na jarenlang bikkelen te horen krijgt dat ze licht verstandelijk beperkt (LVB) is, stort haar wereld in. Dagbesteding lijkt voor Elvi het hoogst haalbare, totdat ze bij Pluryn terechtkomt. Ze maakt een eigen Toekomstplan, start een groenopleiding en werkt stapsgewijs toe naar een betaalde baan op een fijne plek.

“Na mijn mbo-opleiding ben ik meteen gaan werken”, vertelt Elvi, terwijl zoontje Boris vrolijk meekwebbelt. “Ik wilde ervaring opdoen, geld verdienen om lekker te leven. Bij alle banen die ik heb gehad, moest ik op mijn tenen lopen. Maar ik zette door.Dat was ik gewend. Op mijn 27^e kon ik niet meer. Alles kostte me energie. Ik zat tegen een burn-out aan.”

Mokerslag
Ook in haar vrije tijd was Elvi niet zichzelf. “Ik volgde een hondencursus. Mijn trainster zei dat ze me in korte tijd had zien veranderen. Ze vond me rusteloos, snel geïrriteerd en raadde me aan om met een professional te praten. Na een gesprek met een psycholoog was de doos tissues leeg. Ik voelde me opgelucht, maar wilde ook weten waarom ik zo vermoeid was.”Testresultaten wezen uit dat Elvi verbaal en uitvoerend prima meekomt, maar moeite heeft om nieuwe opdrachten onder tijdsdruk uit te voeren en informatie snel te verwerken. “Ik kreeg te horen dat ik een laag IQ heb en dus licht verstandelijk beperkt ben. Dat was een mokerslag. Ik? Ik had juist altijd functies gehad waarin ik iets moest kunnen.”

Aanvankelijk wist Elvi niet waar ze het moest zoeken. “Via de psychologenpraktijk kwam ik terecht bij een zorgorganisatie, waar ik dagbesteding ging doen. Nog nooit heb ik me ergens zo niet thuis gevoeld. Opnieuw liep ik vast, maar dan door de beperkingen die ik kreeg opgelegd. Ik ging me verder oriënteren en maakte kennis met Pluryn. Toen ik hier mijn verhaal deed, zeiden ze meteen: ‘Jij moet een Toekomstplan maken!”

Tropenjaren
En zo geschiedde. Trots spreidt Elvi een vrolijk geïllustreerd vel met daarop onder meer haar talenten, dromen en wensen, uit over de keukenvloer. “Het Toekomstplan geeft aan wat ik wil en kan. En wie en wat ik nodig heb om stappen te zetten. Momenteel volg ik de groenopleiding op het REA College. Ook heb ik mijn certificaat als ervaringsdeskundige gehaald. Een tijdlang zwom ik rondjes in de oceaan, had ik geen idee welke kant ik op moest. Het Toekomstplan geeft me de richting en duidelijkheid die ik zocht. Eindelijk word ik aangesproken op mijn talenten.”

Elvi ‘groeit’ nu ze haar échte kwaliteiten kan laten zien. “Ik voel me goed, durf me beter te uiten. Ook omdat ik leer van mijn zwaktes. Dat maakt me voelbaar sterker en doet me beseffen dat ik méér ben dan een IQ-score. Anderen rennen naar de finish. Ik wandel en kom er ook. Het allerbelangrijkste is dat ik na die tropenjaren weer toekomst zie in mijn leven.”

* De namen Elvi en Boris zijn op verzoek van de geïnterviewde gefingeerd.